σιμοτινός

-ή, -ο Ν

κοντινός.

[ΕΤΥΜΟΛ. < σιμά «κοντά» + κατάλ. -ινός*, κατά τα επίθ. που δηλώνουν τόπο. Η παρουσία τού -τ- οφείλεται σε αναλογικό σχηματισμό προς το συνών. κοντινός (< κοντά)].